Η αφετηρία του δημογραφικού προβλήματος βρίσκεται στο πολιτιστικό μοντέλο που προβάλλει και καλλιεργεί η κοινωνία. Σήμερα όλα τα μέσα ενημέρωσης και ψυχαγωγίας και γενικότερα η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ευνοεί τον άνθρωπο καταναλωτή ποικίλων και απείρων ηδονών, χρήστη του κόσμου και άχρηστο για όλους.
Όσο καλλιεργείται και προβάλλεται αυτή η φιλοσοφία μέσα στην κοινωνία μας, δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα να λυθεί το δημογραφικό πρόβλημα. Οι γυναίκες κατέχονται από ανασφάλεια γιατί οι άντρες είναι με το ένα πόδι στη οικογένεια και
με το άλλο έξω. Η μοιχεία θεωρείται της μόδας και η συζυγική πίστη καθυστέρηση, ηθική προκατάληψη. Αποτέλεσμα αυτής της κατάπτωσης είναι να θεωρούνται τα παιδιά εμπόδιο στην ελευθερία και των δύο γονέων. Άρα τα παιδιά πρέπει να αποφεύγονται. Αυτό είναι το σκεπτικό και είναι απλό.
Όπως ο σημερινός άνθρωπος παραμελεί το μέλλον της ψυχής του και απωθεί τη μεταφυσική αγωνία του, έτσι και για το επίγειο μέλλον του αδιαφορεί και περισσότερο βέβαια για το μέλλον του έθνους του. Βλέπομε άλλωστε με πόση απερισκεψία οι σημερινοί άνθρωποι συνάπτουν δάνεια και υπογράφουν γραμμάτια κι επιταγές για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες του παρόντος και μάλιστα όχι πάντοτε πραγματικές ανάγκες.
Προβάλλονται βέβαια προβλήματα οικονομικά και, όταν προβάλλονται, είμαστε υποχρεωμένοι να τα θεωρήσουμε σεβαστά, πλην όμως όλοι ξέρουμε ότι ο λόγος της ατεκνίας (ή της ολιγοτεκνίας) δεν είναι στην ουσία του οικονομικός. Απόδειξη αυτού είναι ότι το ύψος του οικογενειακού εισοδήματος κινείται με λόγο αντίστροφο απέναντι στον αριθμό γεννήσεων στη συντριπτική πλειοψηφία των οικογενειών. Άλλωστε είναι σε όλους γνωστό ότι ο υψηλότερος βαθμός γεννήσεων ανήκει στα φτωχότερα έθνη.
http://www.pentapostagma.gr/2010/09/blog-post_967.html
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου